[Integracja] to podstawowe pojęcie, jakiego używa Biznesowe Grono Pedagogiczne (BGP) . Jaśnie oświeceni twierdzą, że człowiek sukcesu to indywiduum zintegrowane, skupione na sukcesie, wiedzące, czego chce i stawiające sobie jasne cele, które są:
szczegółowe,
mierzalne,
osiągalne,
realistyczne,
określone w czasie,
i tam dalej.

Co w skrócie jest określane, bardzo sprytnym przyznam, mianem SMART (specific, measurable, achieveble, realistic, timed). Należy dodać, że człowiek sukcesu jest zawsze pachnący, modnie ubrany, ma spinkę w krawacie i wypastowane buty. Nadmienimy, że Półbóg, którego rozpoznamy po słowie "dyrektor" na wizytówce, zamiast guzików przy mankietach będzie nosił spinki. Człowiek zintegrowany codzinnie rano wygłasza hasło:

IT ŁYL BI E ŁANDERWFUL DEJ TUDEJ
(tłum. "to będzie eee, wspaniały dzień dzisiaj")

Po czym planuje najbliższe dwadzieścia cztery godziny i wykonuje plan co najmniej w dziewięćdziesięciu pięciu procentach, choć zawsze stara się zrobić więcej, bo doskonale wie z indoktrynujących kaset magnetofonowych, że dopiero przekroczenie setki stawia go po stronie aniołów (to nie żart). Stara się więc pozostawać w biurze po godzinach i promiennie się uśmiechając pracować dla siebie, ponieważ wie doskonale, że jest self-employed . Ach, byłbym zapomniał. Regularnie powtarza (w samochodzie, przy goleniu, ewentualnie w wucecie):

AJ EM DE BEST, AJ EM DE BEST, AJ EM DE BEST etc.
(tłum. "ja jestem najlepszy, ja jestem najlepszy, ja jestem najlepszy itd.")

Uważa przy tym, by nie przyłapała go żona, jadący przed nim kierowca (we wstecznym lusterku), czy inny szarak nie rozumiejący sekretów biznesowego sukcesu. "Zintegrowaniec" wie, że sukces jest najważniejszy, cokolwiek by oznaczał: sprzedaż pięciu ton sznurówek, dwudziestu tysięcy śliniaczków, pięćdziesięciu metrów sześciennych drewna, czy zredukowanie kosztów produkcji o jedną dziesiątą procenta przez skrócenie kabla czujnika temperatury w produkowanych przez jego firmę samochodach. Sukcesowi poświęci czas, zdrowie i rodzinę. "Sukces" to słowo wymawiane przez niego w co drugim zdaniu (czasami zastępuje je dźwiękiem "wygrać", ewentualnie "win" - czyt. łin). Sensem jego życia jest sukces. Nie pytaje jednak zintegrowańca o sens życia, bo wprawisz go w zakłopotanie. Skróć jego drogę myślową, i od razu zapytaj o sukces. Wtedy tryby w jego głowie nie zatrą się, a zapytany będzie miał cudowne odczucie, że sunie drogą gładką i przewidywalną.
Człowiekowi zintegrowanemu zawsze pachnie z ust fiołkami, choćby wypił na czczo pięć kaw i nic nie jadł do południa. Jest nieodmiennie opanowany, profesjonalny i zharmonizowany. "Profesjonalizm" to jego kolejne ulubione słowo. Nie bardzo wie, co ono oznacza, najczęściej kojarzy je z czystą koszulą, nowym krawatem, czasami dobrymi butami (o których już wspominaliśmy), czy punktualnością. Rzadko termin ten kojarzy np. z komunikatywnością, przeciwnie, im bardziej coś zagmatwane, pokreślone zawiłymi schematami i upstrzone trudnymi słowami, tym bardziej "profesjonalne".
Zintegrowaniec pozbawiony umiejętności refleksyjnego spojrzenia na świat oprze się na tych dwóch słowach ("sukces" i "profesjonalizm") i dzięki nim bezmyślnie i w miarę beztrosko przeżyje kawał swojego pobytu na Ziemi. Ale nie wszyscy przecież są idiotami.
I tutaj dochodzimy do Ciebie, droga czytelniczko / drogi czytelniku (panie mają pierszeństwo): czy wizja ta nie wywołuje w Tobie serdecznego śmiechu? A przecież właśnie takie postawy są propagowane, powielane i wzmacniane przez tych, co na górze oraz innych, znajdujących się na przeciwnym krańcu biznesowej drabiny. Aby w pełni unaocznić, w jaką ślepą uliczkę prowadzi przekonanie, że integracja jest kluczem do szczęścia, a jej osiągnięcie jest jedynie kwestią zorganizowania, zadam proste i jednocześnie tragiczne w swym wydźwięku, pytanie:

JAK CZĘSTO W CIĄGU DNIA CZUJESZ SIĘ ZINTEGROWANY/ ZINTEGROWANA?

Grafika: Marcin Przybyłek, Marcin Jakubowski, Marek Okoń, Robert Letkiewicz.
Wykorzystano grafiki Tomasza Piorunowskiego, Marcina Trojanowskiego i Tomasza Marońskiego.
Webmasterzy: Lafcadio, wiesniak
video game walkthrough Game-No1 Keno Szósty sposób - blog Andrzeja Zimniaka Wawrzyniec Podrzucki