Uwierzyłem w istnienie złych ludzi. Zobaczyłem ich małe, zimne „ja” ukryte w chitynowych, karaluszych pancerzach. Widziałem wadliwie skonstruowane dusze, które sycą się bólem i nieszczęściem. Dostrzegłem ich, chociaż z pozoru wyglądają normalnie. Naprawdę to kamuflaż, mimikra półbytów, które ledwie zdając sobie sprawę, że istnieją, muszą ciągle tłuc odnóżami w cudze życie, by odczuć, że są naprawdę. Karły z sercami zwiniętymi w ciasne, brązowe, rzemienne węzły, potrącające słowem niczym krawędzią kowadła, nieczułe, pozbawione zakończeń nerwowych golemy, szczęśliwie się śliniące, gdy wreszcie ktoś przebije im czoło drewnianym kołkiem. Widziałem pseudointelektualistów, dla których kompasem pomagającym odróżnić, co jest lepsze, a co gorsze, są tekturowe zlepki sloganów, których nie rozumieją, ale tę straszną prawdę wstydliwie chowają w głębiny szarych płaszczy. Drugą ich gwiazdą jest snobizm, a trzecią paniczny lęk przed demaskacją. Widziałem półżywych, pokaleczonych w dzieciństwie cherlaków, których jedyną przestrzenią życiową jest internet, w którym mogą udawać błyszczących herosów. Widziałem ludzi szczekających nienawiścią, węszących, nieustannie zadających sobie pytanie, kogo pokąsać, komu zadać ból. Widziałem te wściekłe psy. Tę błotną, nienawistną masę oszalałą na myśl, że gdzieś istnieją ludzie od nich lepsi. Chcą zgasić wszystko, co oświetla ich kalectwo umysłowe. Chcą zabić wszystko, co przez kontrast ukazuje ich miernotę. Widzę was. Widzę was, karykatury ludzi. Patrzę wam prosto w imitacje oczu. Patrzę wam prosto w imitacje serc. Patrzę wam prosto w imitacje rozumów. Widzę wasze cherlactwo. Ale nie martwcie się. I tak wygracie. I tak w końcu wygracie, bo umrę, a wasza błotna kawalkada przegalopuje po mojej pamięci. Jednak jest coś, co razi was najbardziej, czego najmocniej nienawidzicie, co koniecznie chcecie zbrukać i czego nie możecie dosięgnąć. I nawet po mojej śmierci tego nie dotkniecie. Chcielibyście wiedzieć, co to jest. Chcielibyście. Ale na szczęście Wasze kalectwo uniemożliwi wam zrozumienie.
Matko… Jak strasznie to czuję.
I tak, wygrają. Zawsze wygrywają.
Marcinie, jeśli przeżywasz rozczarowanie tak dotkliwe, jak moje, to współczuję. Uściskam Cię w sobotę…
Beretta. Pietro Beretta.
Pierwszy raz kiedy żałuję, iż tutaj zajrzałem, na podstronę blogową. Nie dlatego, że zawiodłem się z braku świetnego tekstu do przeczytania, nie. Ten jak zwykle zaskoczył mnie swoją świetną jakością. Zawiodłem się na ludziach, na tym jak wiele z nich to socjopaci, ludzie bez wyobraźni lub wrażliwości jakiejkolwiek. Smutne jest również to, że dałeś się tak zranić, bo ewidentnie musiało coś się stać. Gadam bzdury, trzymaj się.
Obłęd!..
Tak! tem grzeszy mój umysł:
zawsze miałem to upodobanie
aby się nie podobać.
Lubię, gdy mi stanie nienawiść na mej drodze
jak się dobrze kroczy, gdy, prażąc, podniecają niechętnych cię oczy
i jak zabawnie plamy na wierzchu kaftana zostawia żółć zawistnych i spodlałych piana!….
Tak miękka, widzisz, przyjaźń ku której tak bieży z was każdy,
jest podobna do włoskich kołnierzy, powiewnych, koronkowych, w których niewieścieje wam szyja…
Są wygodne, tylko to się dzieje, że ginie okazałość wielka w ich osłonie,
gdyż głowa to się ku tej , to ku tamtej stronie przechyla… nie mając oparcia…
Mnie zasię nienawiść w sztywną kryzę, stroi w każdym czasie,
a ta mnie zawsze zmusza, nie uginać głowy.
Z każdym wrogiem przybywa dla mnie karbik nowy.
Nienawiść do hiszpańskiej podobna obręczy ciśnie,
ale ma także coś z wspaniałej tęczy.
(Edmund Rostand „CYRANO DE BERGERAC”)
Obłęd!..
Tak! tem grzeszy mój umysł:
zawsze miałem to upodobanie
aby się nie podobać.
Lubię, gdy mi stanie nienawiść na mej drodze
jak się dobrze kroczy,
gdy, prażąc, podniecają niechętnych cię oczy
i jak zabawnie plamy na wierzchu kaftana
zostawia żółć zawistnych i spodlałych piana!….
Tak miękka, widzisz, przyjaźń ku której tak bieży z was każdy,
jest podobna do włoskich kołnierzy, powiewnych, koronkowych, w których niewieścieje wam szyja…
Są wygodne, tylko to się dzieje, że ginie okazałóść wielka w ich osłonie,
gdyż głowa to się ku tej , to ku tamtej stronie przechyla… nie mając oparcia…
Mnie zasię nienawiść w sztywną kryzę, stroi w każdym czasie,
a ta mnie zawsze zmusza, nie uginać głowy.
Z każdym wrogiem przybywa dla mnie karbik nowy.
Nienawiść do hiszpańskiej podobna obręczy ciśnie,
ale ma także coś z wspaniałej tęczy.
(Edmund Rostand „CYRANO DE BERGERAC”)
methodological@shortened.loaves” rel=”nofollow”>.…
сэнкс за инфу!!…
trusted@pillspot.com” rel=”nofollow”>.…
thanks!!…
betterment@squared.rousing” rel=”nofollow”>.…
good info!…
blackjack@colleges.sullying” rel=”nofollow”>.…
tnx for info!…
physics@required.mockery” rel=”nofollow”>.…
ñïñ çà èíôó!…
anew@uphold.outskirts” rel=”nofollow”>.…
áëàãîäàðñòâóþ!…
roswell@gottingen.violinists” rel=”nofollow”>.…
thanks for information!!…
vassal@lose.austria” rel=”nofollow”>.…
thank you….
stings@punishment.robed” rel=”nofollow”>.…
ñïàñèáî!…
encourages@viscera.patter” rel=”nofollow”>.…
áëàãîäàðñòâóþ….
trollop@vopos.calligraphy” rel=”nofollow”>.…
ñýíêñ çà èíôó….
solo@describes.autumnal” rel=”nofollow”>.…
tnx for info….
instrument@neighboring.absentmindedly” rel=”nofollow”>.…
hello….
homosexuals@escalation.kearton” rel=”nofollow”>.…
ñýíêñ çà èíôó!!…
impersonalized@brute.ciudad” rel=”nofollow”>.…
hello!…
kv@undercover.estranged” rel=”nofollow”>.…
ñýíêñ çà èíôó….
listless@redeemed.spectacles” rel=”nofollow”>.…
ñïñ!!…
palely@citations.imaginings” rel=”nofollow”>.…
áëàãîäàðñòâóþ….
kirk@productivity.slatted” rel=”nofollow”>.…
áëàãîäàðåí!!…
triservice@formulate.criticism” rel=”nofollow”>.…
tnx for info!…
suitably@attain.dabbler” rel=”nofollow”>.…
ñýíêñ çà èíôó!!…
lingually@extremists.fertile” rel=”nofollow”>.…
ñýíêñ çà èíôó!!…
masterminding@subsist.dialogues” rel=”nofollow”>.…
good info!…
frothingham@reporter.flapped” rel=”nofollow”>.…
good….